4 april 2024

Honden aan de lijn

Vier grote zwarte ogen staren je aan. Even staan we stokstijf stil, gevangen in elkaars blik. Een krakend takje? Of bewoog ik teveel voor deze dieren? Wat het ook was, het moment is weg. Met grote sprongen vluchten de reeën weg terwijl ze mij als betoverd achterlaten. Een ontmoeting met een ree is en blijft een indrukwekkende gebeurtenis.

Hoe herken je een ree?
Qua grootte zijn ze te vergelijken met een herdershond. In de zomer heeft een ree een zandgele tot roodbruine vacht. In de winter draagt de ree zijn wintervacht, die grijsbruin tot zwart is. De keel is lichter van kleur en het achterwerk is witgeel wat in de winter het duidelijkst zichtbaar is. Deze vlek wordt spiegel genoemd en door de onzichtbare staart is deze zeer opvallend. De neus is zwart en de kin wit. Reeën hebben grote donkere ogen en grote oren. Een ree is evenhoevig, onder beide middelste twee tenen zit een hoefje. Verder krijgt het mannetje, de reebok, ieder jaar tussen oktober en januari een gewei. Het gewei is rond de 25 centimeter lang en bestaat meestal uit twee tot drie vertakkingen. Het vrouwtje wordt een reegeit genoemd. Of het een mannetje of vrouwtje betreft is te herkennen aan de karakteristieke bilpartij van het ree, de spiegel.

De spiegel van een reegeit heeft een zogenoemd schortje (een soort sikje) en de spiegel van de reebok niet. Zijn geslachtsdeel, onder de buik, noemt men ook wel penseel. In geval van onraad wordt de spiegel groter. Daarmee waarschuwen de reeën elkaar. Voor een jonge ree (een kalf) dat nog bij de moeder loopt, is dit het teken dat het de moeder moet volgen.

Welk geluid maken reeën?
Een ree kan verschillende geluiden maken. Zo kan hij blaffen, klagen en fiepen. Het klagen en fiepen klinkt als piepgeluidjes. Het blaffen lijkt echt op het blaffen van een hond.

Hoe leeft een ree?
In de zomermaanden leeft de ree het grootste gedeelte alleen. Ze blijven binnen hun eigen territorium. In de winter zoeken reeën elkaar op en leven ze in een groep. Dit wordt reeënspong genoemd. Vaak vormen de reeën een groep die bestaat uit familieleden.

De ree slaapt in het beschutte bos in een kuil in de grond. Zo’n kuil wordt, net zoals bij bijvoorbeeld de haas, een leger genoemd. Ook gedurende de dag is hij meestal in zijn leger te vinden.

In de komende maanden, mei en juni, worden de reekalfjes geboren. De jonge diertjes liggen verscholen in hoog gras of onder struiken. Heel alleen, naar het lijkt. De moeder is echter nooit ver weg en komt enkele keren per dag langs om hen te zogen. Als ze na 6 tot 10 weken sterk genoeg zijn, lopen ze met haar mee. In die eerste periode zijn de jongen erg kwetsbaar en weerloos. Mensen die zo’n schattig kalfje vinden, kunnen het gevoel krijgen dat ze het moeten redden. Niet doen. Het dier aanraken betekent dat de moeder, die mensengeur ruikt, het mogelijk zal verstoten.

Welkom in de kraamkamer van Moeder Natuur
Juist in de lente is iedereen welkom in de natuur, maar houd rekening met de dieren die nu druk bezig zijn met paren, baren en broeden. In dit seizoen zijn ze extra kwetsbaar. Ze hebben al hun energie nodig om hun jongen groot te brengen. De boswachters vragen je daarom respectvol om te gaan met hun kraamkamer:
– Blijf op de paden
– Laat geen afval achter
– Houd honden aan de lijn

Loslopende honden kunnen een kalfje verwonden of zelfs doodbijten. Of ze jagen de moeder-ree op die hierdoor uitgeput raakt terwijl ze al haar energie nodig heeft voor de jongen. Daarom alsjeblieft de honden aan de lijn houden waar dit moet, want een baasje heeft meestal zelf geen idee wat de hond doet die even uit zicht is.

Helaas komt het steeds vaker voor dat reeën het bos ontvluchten door het ontbreken van rust. De dieren voelen zich blijkbaar steeds minder veilig in het bos. Bij plotselinge schrikreacties kunnen zij onverwacht de weg oversteken of in de vaart terecht komen. Dit kan afschuwelijke gevolgen hebben.

Kortom reeën zijn mooi maar kwetsbaar. Geniet van een ontmoeting met een ree, maar bescherm ze door hun rust te respecteren.

Johan Bonsink